Mamry to jezioro w północno-wschodniej Polsce, położone w województwie warmińsko-mazurskim, na Pojezierzu Mazurskim, na obszarze Wielkich Jezior Mazurskich, na wysokości 116 m n.p.m. Z powierzchnią 104 km² jest drugim co do wielkości w Polsce. Jego maksymalna głębokość wynosi 43,8 m, a średnia głębokość 11 m. Jezioro powstało w wyniku stopienia lodowca, spiętrzonego moreną, powstałe kamienie pochodzą z lodowca.
W rzeczywistości składa się w sumie z sześciu połączonych ze sobą jezior. Mamry posiada 33 wyspy o łącznej powierzchni 213 ha, z których część stanowi rezerwaty ornitologiczne.
Jezioro jest popularnym miejscem turystycznym. Z Pregołą i Morzem Bałtyckim łączy je nieczynny Kanał Mazurski. Największym miastem nad brzegiem jeziora jest Giżycko.
Wybrzeże Mamry
Jezioro składa się z sześciu połączonych ze sobą jezior (Kirsajty, Kisajno, Dargin, Święcajty, Dobskie).
Reżim wodny
Odpływ wód z jeziora następuje zarówno w kierunku północnym (rzeka Węgorapa, dopływ Pregoły), jak i południowym (dorzecze Wisły).
Wykorzystanie „Mamry
Przez jezioro przebiega szlak żeglugowy Węgorzewo-Ruciane-Nida. Część wysp na Mamrach właściwych i Kisajno tworzy rezerwat ptaków. Mamry i jezioro Śniardwy połączone są systemem jezior i kanałów, które razem tworzą Wielkie Jeziora Mazurskie.
Nad jeziorem rozwinięte jest rybołówstwo i turystyka.
Historia jeziora Mamry
W przeszłości jeziora kompleksu Mamry były oddzielnymi zbiornikami wodnymi połączonymi strumieniami. W XVI-XVII wieku poziom wody w jeziorach podniósł się o kilka metrów. Do wzrostu poziomu wody w kompleksie przyczyniły się następujące czynniki: zapora na rzece Węgorapie (młyn), ruchy skorupy ziemskiej – odbicie polodowcowe w północnej części kompleksu o 1 mm rocznie. Pod wodą znalazła się dawna droga do kościoła z Kal do Węgielsztyna, niektóre osady pruskie i cmentarze.
