Odra jest rzeką w Europie Środkowej. Wznosi się w Czechach i przepływa przez Polskę, następnie tworzy północną granicę Polski i Niemiec o długości 187 km. Odra jest rzeką o długości 854 km. Jest drugą co do długości rzeką w Polsce. Odwadnia 118 861 km², z czego 106 056 w Polsce (89%), 7217 w Czechach (6%) i 5 587 w Niemczech (5%). Przed regulacją przepływu rzeka miała ponad 1000 km długości.
Przebieg przepływu
W Czechach rzeka płynie przez Stację Wojskową Libavá (gdzie w większości jest niedostępna dla zwiedzających), przez miasto Odry, przez czeską część Śląska (kraj morawsko-śląski); w Polsce przez województwo śląskie, opolskie, dolnośląskie, lubuskie i zachodniopomorskie, a w Niemczech przez Brandenburgię i Meklemburgię-Pomorze Przednie.
Po opuszczeniu gór Odra płynie głównie w szerokiej tarasowej dolinie, która rozszerza się z 2 do 3 km do 10 do 20 km. Dolina ta powstała w wyniku spływu wód z lodowców po ostatniej epoce lodowcowej. Poniżej ujścia Nysy Łużyckiej osiąga ona szerokość 200 m. Jest to masywny potok, którego brzegi chronione są przez wały przeciwpowodziowe.
System wodny Odry
Największe przepływy Odra osiąga wiosną, zwłaszcza w marcu i kwietniu. Latem jej poziom spada, ale spadek ten przeplatany jest sporadycznymi wzrostami spowodowanymi opadami deszczu. Zimą przepływ rzeki zaczyna stale wzrastać. W surowych zimach rzeka zamarza.
Średni przepływ Odry w dolnym biegu rzeki w okolicach wsi Gozdowice, położonej około 30 km poniżej ujścia do Warty, wynosi 547 m³/s.[4] Wzrosty poziomu w górnym biegu wynoszą od 6 do 7 m, a w środkowym od 4 do 5 m. Według kronik wrocławskich większe powodzie na Odrze wystąpiły w latach 1348, 1464, 1564 i 1903. Największa dotychczasowa powódź wystąpiła w lipcu 1997, kiedy to przez Wratislav przepłynęło 3640 m³/s.
