Leie to rzeka we Francji (Hauts-de-France) i Belgii (Henegavia, Flandria Zachodnia, Flandria Wschodnia). Jest lewym dopływem Skaldy. Jej długość wynosi 214 km. Powierzchnia zlewni wynosi 3900 km². Wznosi się na północnych stokach wyżyny Artois i płynie przez równiny Flandrii. Wpływa z lewej strony do Skaldy. Średni przepływ w dół rzeki wynosi 28 m³/s. W czasie większych powodzi osiąga maksymalnie od 200 do 300 m³/s. W zimie rzeka ma wyższy poziom wody. Poniżej miasta Aire-sur-la-Lys rzeka jest uregulowana dla ruchu wodnego. Rzeka jest połączona kanałami z obszarami przemysłowymi Belgii i północnej Francji. Leżą nad nią miasta Aire-sur-la-Lys, Armentières (Francja), Wervik, Kortrijk, Ghent (Belgia).
APARAT CYFROWY OLYMPUS
Rzeka Leie jest wykorzystywana do żeglugi handlowej od czasów średniowiecza, ale zamiast usprawniać nawigację, stała się powodem rozległych prac budowlanych. Dziewięciometrowa różnica wysokości między Aire-sur-la-Lys a granicą była stopniowo pokonywana przez sześć śluz i jazów, ukończonych w 1780 roku. Rzeka zapewniała gęsty transport zboża i lnu do Gandawy i Antwerpii. Około 1825 roku żeglugę wydzierżawiono spółce, a śluzy zmodernizowano do szerokości 5,20 m dla zanurzenia 1,60 m. W grudniu 1899 r. ponad 40 uczniów jeżdżących na łyżwach po zamarzniętej rzece w Frelinghien wpadło przez lód i utonęło.
Rzeka osiągnęła swoją obecną głębokość dzięki programowi Freycinet. Odcinek poniżej Armentières został poszerzony do klasy III w 1930 roku. Graniczny został podniesiony do klasy Va w 1960 roku. Odcinek ten stał się częścią projektu priorytetowego UE 30 dla drogi wodnej Seine-Escaut. Z kolei odcinek w górę rzeki jest wykorzystywany prawie wyłącznie przez jednostki rekreacyjne i jest obecnie silnie zamulony.
