Rzeka Lea znajduje się w południowo-wschodniej Anglii. Powstaje w Bedfordshire na wzgórzach Chiltern i płynie na południowy wschód przez Hertfordshire, wzdłuż granicy z Essex i do Wielkiego Londynu, gdzie łączy się z Tamizą w Bow Creek. Jest to jedna z największych rzek Londynu i najbardziej na wschód wysunięty główny dopływ Tamizy. Znaczenie rzeki jako głównej bariery i granicy między wschodem a zachodem przysłania jej znaczenie jako szlaku handlowego między północą a południem. Poniżej Hertford rzeka była modyfikowana od czasów średniowiecznych, aby uczynić ją bardziej żeglowną dla statków pływających między Tamizą a East Hertfordshire i Essex, znaną jako Lee Navigation. Sprzyjało to rozwojowi przemysłu na jej brzegach. Żeglowna rzeka Stort, jej główny dopływ, łączy się z nią w Hoddesdon.
Podczas gdy dolny bieg rzeki Lee pozostaje nieco zanieczyszczony, jej górny bieg i dopływy są klasyfikowane jako cieki wodne. Stanowią one główne źródło wody pitnej dla Londynu. Sztuczna droga wodna znana jako New River, otwarta w 1613 roku, pobiera czystą wodę do celów pitnych z górnego biegu rzeki w Hertford, a także pobiera wodę z dolnego biegu.
Granica rzeki Lea i jej głównego dopływu Stort od dawna była wykorzystywana jako granica polityczna. W epoce żelaza doliny Lea i Stort stanowiły ściśle strzeżoną strefę graniczną między Catuvellaunami na zachodzie a wschodnimi Trinovantami. Uważa się, że obie rzeki stanowiły granicę między głównym terytorium Królestwa Wschodniosaksońskiego a jego środkowosaksońską prowincją.
