Gwadalkiwir to rzeka w południowej Hiszpanii, piąta co do wielkości na Półwyspie Iberyjskim i największa w Andaluzji. Długość rzeki wynosi 657 km. Powierzchnia dorzecza wynosi 56 978 km². Nazwa rzeki pochodzi od arabskiego al-wadi al-Kabir (wielka rzeka), natomiast Rzymianie nazywali ją Betis.
Przebieg rzeki Gwadalkiwir
Wzbiera w Cañada de las Fuentes na wysokości 1400 m n.p.m. na końcu gminy Quesada, w górach Cazorla (prowincja Jaén), które należą do gór andaluzyjskich. Poniżej gór dolina rzeki rozszerza się ze wschodu na zachód, osiągając szerokość od 150 do 200 m na nizinie andaluzyjskiej między Sewillą a Kordobą. Poniżej Sewilli przepływa przez przestronny, wilgotny obszar Las Marismas del Guadalquivir, gdzie dzieli się na poszczególne odnogi. Zanim dotrze do ujścia Zatoki Kadyksu na Oceanie Atlantyckim, łączy się w jeden kanał i w Sanlúcar de Barrameda wpływa do estuarium o szerokości do 7 km, dzielonego przez prowincje Kadyks i Huelva.
Przepływa przez prowincje Jaén, Kordoba i Sewilla, a jej zlewnia obejmuje wszystkie osiem prowincji andaluzyjskich, a także niektóre hrabstwa Murcja, Albacete, Ciudad Real i Badajoz.
System wodny i wykorzystanie wody
Źródłem wody są głównie opady deszczu. Najwyższy poziom wody osiąga w lutym i marcu. Jest ona wykorzystywana do nawadniania. Transport wodny jest możliwy do Kordoby, a statki morskie docierają do Sewilli podczas przypływu. Port w Sewilli przeżywał swoją największą świetność w okresie Siglo de Oro, kiedy to napływały do niego bogactwa z hiszpańskich kolonii.