Kanał Baty lub Kanał Otrokovice-Rohatec to historyczna droga wodna. Został zbudowany w latach 1934-1938, o długości 52 km, łączący Otrokovice z Sudoměřicami, gdzie węgiel brunatny był przenoszony z wagonów kolejowych na statki i transportowany holownikami do Otrokovic. Ta droga wodna nie była i nie jest żeglowna do Rohatec.
Podział drogi wodnej jest następujący: 27 km wzdłuż rzeki Morawy i 24,8 km wzdłuż kanału Bata. Wcześniej możliwa była jeszcze żegluga na odcinku 1 km wzdłuż rzeki Dřevnice.
Historia
Próby żeglugi po Morawie sięgają połowy XVII wieku, kiedy to po raz pierwszy rozważano połączenie jej z Odrą. Jednak trudności finansowe uniemożliwiły tę próbę, jak również próby podejmowane w ciągu kolejnych 150 lat. 11 czerwca 1901 roku rząd przyjął ustawę o drogach wodnych, która przewidywała budowę kanału Dunaj-Odra w ciągu najbliższych dwudziestu lat. Wszystkim rozpoczętym pracom położyła kres I wojna światowa.
Kanał Baty dzisiaj
Obecnie prawie cała 52-kilometrowa droga wodna została wyremontowana, otwarto 13 śluz i możliwy jest zarówno regularny, jak i turystyczny transport wodny między Otrokovicami a Sudoměřicami[3] lub słowacką Skalicą. Turyści mogą korzystać z 8 portów i 16 przystani. Dzięki budowie słowackiego portu Skalica, Kanał Baty stał się międzynarodową drogą wodną. Trwają prace nad jego modernizacją w celu doprowadzenia go do Hodonina i Kromieryża. Droga wodna biegnie częściowo wzdłuż rzeki Morawy, w innych przypadkach przez sztucznie wykopane kanały z szeregiem ruchomych jazów, śluz i innych budowli wodnych. Na trasie znajdują się w sumie 23 mosty. Pod mostami wybudowano przejścia podziemne (chodniki z opuszczonymi poręczami, po których przeciągano liny do łodzi).
